فن‌والریت Fenvalerate 20% EC

استامی­ پريد حشره كشی است از گروه نئونيكوتينوئيدها با اثر سيستميك، تماسی و گوارشی كه برای كنترل بسياری از آفات مكنده و برخی لاروها بكار می رود. استامی­ پريد از طريق برگ جذب و درگياه منتشر می شود. استامی­ پريد با اختلال درعمل گيرنده های عصبی نيكوتينك استيل كولين، سبب تاثير در سيناپس های سيستم اعصاب مركزی حشره می شود.

حشره‌کش نفوذی و سیستمیک محدود- گوارشی و تماسی که دارای دو ماده موثره لوفنورون (40 درصد) از گروه بنزوئیل اوره و امامکتین بنزوات (5 درصد) از گروه آورمکتین‌ها است. لوفنورون، حشره‌كش هورموني و دارای 2 ایزومر است که سبب اختلال در سنتز کیتین در لاروها (سنين 1 تا3- ناباروری تخم حشرات) می‌شود و تاثیری بر روی حشرات بالغ ندارد. امامکتین بنزوآت با تاثیر بر روی گیرنده‌های دریچه گلوتاماتی در کانال‌های کلرید گابا (گاما آمینو بوترتیک اسید) و سبب تشدید پیام عصبی در سیستم ماهیچه و در نهایت موجب مرگ حشره می‌شود. این حشره‌کش بر روی لارو موثر است و اثر ضربه‌ای روی حشرات بالغ دارد. برای کنترل حشرات مقاوم به ارگانوفسفره و پیروتروئیدها قابل توصیه است

اسپانسر حشره کشی تماسی-گوارشی از گروه اسپینوزین ها است که ماده موثر آن (اسپینوساد) از دو جزء اسپینوزین A و اسپینوزین D تشکیل شده است. اسپانسر ماده ای طبیعی است که در شرایط تخمیر هوازی توسط یک باکتری خاکزی (اکتینومیست) به نام Saccharopolyspora spinosa تولید می شود.  حشره­ کش اسپینوساد با دز مصرفی کم، مراحل مختلف زندگی بسیاری از آفات به ویژه لارو پروانه ها را در محصولات مختلف کنترل کرده، با تاثیر بر سیستم عصبی حشرات سبب فلج شدن و مرگ آن ها می شود. اسپانسر سازگاری خوبی با محصولات گوناگون (زراعی، سبزی و صیفی، درختان میوه و … ) دارد و می تواند در مدیریت تلفیقی آفات نیز به کار رود.

ایندوکساکارب حشره کشی با اثر تماسی – گوارشی از گروه اکزادیازین می باشد که روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر گذاشته و سبب فلج و توقف تغذیه می­شود. این حشره کش با بلوکه کردن کانال های سدیمی، سیستم عصبی حشره را مختل کرده و منجر به عدم تعادل حشرات و از بین رفتن آن­ها می­شود. این سم  ۴-۲ ساعت پس از محلول پاشی باعث مختل شدن تغذیه لاروها و فلج آنها شده و بعد از  ۶۰-۲۴ ساعت سبب مرگ لاروها می­شود. این سم به دلیل چربی دوستی ویژگی تخم کشی نیز دارد زیرا به راحتی به درون غشاء تخم جذب شده و لاروها به هنگام خروج  به محض تغذیه و تماس با سم از بین می روند.