Oxadiazon 12%EC اگزادیازون

علف‌کش انتخابی- سیستمیک و هورمونی از گروه فنوکسی کربوکسیلیک اسید و بازدارنده رشد است. علف‌کش‌های شبه اکسینی از طریق پیوند به پروتئین‌های پیوندی اکسین سبب اختلال در رشد که منجر به پیچ‌خوردگی، ضخیم و طویل شدن برگ‌ها و ساقه‌ها می‌شود. این علف‌کش توسط اندام‌های هوایی گیاه جذب می‌شود.

علف‌کش علف کشی غیرانتخابی- تماسی با کمی اثر سیستمیک از گروه اسید فسفونیک که بازدارنده سنتز گلوتامین بوده و سبب اختلال در متابولیسم آمونیوم و متعاقب آن تجمع آمونیاک در بافت‌ها خواهد شد. این علف‌کش در عمل فتوسنتز نیز اختلال ایجاد می‌کند. گلوفوسینیت آمونیوم برای کنترل علف‌های‌هرز یکساله و غیر دائمی مصرف می‌شود، بنابراین این علف‌کش علف‌های‌هرز چند ساله را به خوبی کنترل نمی‌کند. كلروز و پژمردگي بافت‌ها و در نهايت مرگ علف‌هرز طی 1 تا 2 هفته از علائم تاثیر علف‌کش است.

علف‌کش انتخابی- از گروه دی نيترو آنيلين که بازدارنده تقسیم سلول و رشد ریشه، از طریق هیپوکوتیل جذب گیاه می‌شود و قابلیت انتقال در گیاه ندارد. افزایش قطر ریشه، ایجاد تورم در ناحیه مریستمی نوک ریشه، جلوگیری از تولید ریشه‌های جانبی از علائم مصرف این علف‌کش است.

علف‌کش انتخابی- سیستمیک پس رویشی از گروه کلرواستامید و بازدارنده سنتز اسیدهای چرب با زنجیره بلند است و از تقسیم سلولی ممانعت بعمل می‌آورد. جذب این علف‌کش از طریق هیپوکوتیل، مزوکوتـــیل و کلئــوپتیل و به مقدار کمتر از طریق ریشه‌های در حال جوانه زدن جذب می‌شود.